امروز در بخش معرفی فیلم همراه می‌شیم با مکالمه‌ای از بینندگان فیلم the revolutionary road  که دیدگاه‌شون رو در مورد این فیلم برامون می‌گن.

- توی نگاه اول که خلاصه داستان فیلم رو نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شیم با داستان یک زوج و چالش‌ها و مشکلاتشون سر و کار داریم.
+ به نظر کلیشه‌ای میاد!
- درسته اما نه کلیشه خسته‌کننده! یه داستان که تکراری بودنش به خاطر اینه که خودمون احتمالا با چنین ماجراهایی درگیر بودیم.
+ و شاید خودمون رو توی شخصیت‌های داستان می‌بینیم و حس می‌کنیم باهاشون آشناییم.
- خیلی جاها اپریل برام آشنا بود. احساساتش! تلاشش برای فرار از پوچی خسته‌کننده.
+ اپریل بی‌تقصیر نبود!
- هیچ کس نیست!
+ فیلم پیش‌زمینه خوبی ابتدای داستان بهمون میده. یه جر و بحث که می‌تونه ما رو برای پذیرش اینکه اتفاقات بعدی چرا و چطور میفتن، آماده کنه!
- ولی هیچ چیز نمی‌تونه خیانت رو توجیه کنه! به هر دلیلی! از طرف هر کسی! تا اواسط فیلم و حتی بیشتر، اپریل برام شبیه یه قهرمان بود که می‌خواست خودش رو، زندگیش رو و همسرش رو از یه دور باطل و یه زندگی توخالی نجات بده! وقتی نقشه می‌چینه! رویا می‌سازه! و تلاش می‌کنه که این رویا رو واقعی کنه. مخصوصا که سعی می‌کنه به همسرش، فرانک، بفهمونه که باید خودش رو بشناسه و دنبال چیزی باشه که دوست داره.
+ شاید منظورش بیشتر به خودشه! وقتی به فرانک می‌گه: "چیزی که تو هستی، توی این زندگی فراموش شده!" شاید این حرف رو درمورد خودش هم صادق می‌دونه!
- ولی لااقل شجاعتش رو داشت. به قول اپریل: "اینکه زندگیت رو اونطور که می‌خوای اداره کنی، جرئت می‌خواد."
+ اگر شجاع بود، تصمیم به فرار می‌گرفت؟
- فرار از ناامیدی و پوچی و دنبال یه روش زندگیِ متفاوت رفتن، چرا که نه؟
+ بیشتر شبیه شعاره! من فکر می‌کنم وقتی احساس می‌کرد از دید بقیه، آدم‌های فوق‌العاده‌ای بودند و زندگی فوق‌العاده‌ای داشتند. اما درواقع اینطور نبودند، دنبال ایجاد تغییر رفت.
- فوق‌العاده بودن رو در چیز دیگه‌ای می‌دید و می‌خواست دنبال اون بره!
+ به نظرم در حق فرانک داره اجحاف می‌شه! فرانک هم اشتباهات خودش رو داشت اما نمی‌شه تلاشش رو و عشقش رو نادیده گرفت.
- خیلی وقت‌ها سردرگم بود. خودش هم نمی‌دونست دقیقا چی می‌خواد!
+ ولی عاشق خانواده‌ش بود. به نظرم دنبال ثبات بود. یه ثبات امن!
- شاید هم از ریسک کردن می‌ترسید!
+ مطمئن نیستم! ما می‌تونیم خودمون رو جای هر دو تصور کنیم و تصمیماتی رو که ممکن بود بگیریم، مرور کنیم. گاهی به هر دو حق می‌دیم و گاهی هر دو رو خطاکار می‌دونیم!

"چقدر حقیرانه است که همه امیدت رو روی قولی بذاری که هیچ وقت داده نشده."

+ نظر شما در مورد این فیلم و شخصیت‌های فیلم چیه؟