در هجوم سختی‌ها و تلخی‌ها این ماییم که چنگ زده‌ایم به زندگی و رهایش نمی‌کنیم. در این سال درد که اکثرمان خوردیم و خوابیدیم و خندیدیم به ریش آن جماعت رنجور داخل گود، در این سال درد که خوشی‌های معمول را هم نداشتیم، رسیده‌ایم به شب‌نشینی یلدا. شبی که گره خورده است به شعر و حرف و چای. بعد از نوروز، سیزده‌به‌در و ماه رمضان کرونایی، حالا نوبت به یلدای کرونایی رسیده است.
قرار شب یلدا از نخست به خوردن و پرخوری نبوده که، بوده؟ قدیمی‌تر‌ها، بیشتر از ما هوای خودشان را داشتند؛ نصف این خوراکی‌هایی که ما در این چند ساعت در خندق بلا می‌ریزیم، اصلش مال فصل سرد نیست، هندوانه مال تابستان و گرمای خرماپزان است نه چلۀ زمستان و برف و بوران.
اگر برویم و برسیم به اصل یلدا چیز زیادی از زرق و برق امروزی در سفره‌های قدیمی‌ترهایمان پیدا نمی‌کنیم.
یلدایی که هر سال، بهانه‌ی خوبی بود برای دور هم جمع‌شدن‌ها و گفتن و خندیدن و حالِ خوب و دلِ شاد... امسال اما قرار است هر کدام از ما در خانه‌های خودمان، در جمع کوچک خانواده‌ی خودمان باشیم؛ چون نمی‌خواهیم با یک دورهمی چند ساعته تمام زحمات کادر درمان را نادیده بگیریم و باعث گسترده‌تر شدن زنجیره‌ی انتقال این بیماری منحوس بشویم. مگر نه؟
اما بلاگردون از شما دعوت می‌کند که با حفظ پروتکل‌های بهداشتی و رعایت فاصله‌ی اجتماعی این شب را مهمان ما باشید. به چه شکل؟
امشب در طولانی‌ترین شب سال، اینجا بزرگ‌ترین کرسی بلاگستان را راه می‌اندازیم. کنار این کرسی برای همه ما جا هست. می‌خواهیم اینجا دور هم بنشینیم با هم حرف بزنیم و یک دورهمی یلدایی وبلاگی را در کنار دورهمی خانوادگی‌مان تجربه کنیم.
گرمای این کرسی از آتش که نه از گرمی وجود شما و حرف‌هایتان خواهد بود.
بنشینیم کنار هم و حرف بزنیم از هر چیزی که دوست داریم.
از خاطره‌هایتان بگویید. از خاطره‌های خنده‌دار بسیار استقبال می‌شود:) از خاطره‌های یلدایی‌تان بگویید. حتی اگر خاطره وبلاگی دارید برایمان تعریف کنید.
برایمان شعر بخوانید. با هم‌دیگر فال حافظ بگیریم؛ نیت از شما، فال از بلاگردون.
اگر رسم و رسوم خاصی برای شب‌های یلدا دارید برایمان بنویسید.
بسیاری از ما جوان‌ترها هم که تنهایی و فرو رفتن در این ماسماسک‌های چند اینچی را به شب‌نشینی با فامیل هفت‌شنبه‌مان ترجیح می‌دهیم؛ پس این همه اصرار برای احیای سنت‌های قدیمی برای چیست؟
شما اگر جشن و آیین یلدا را از نو می‌نوشتید چه چیزی به آن اضافه می‌کردید؟ اصلا یلدای ذهنی شما چه شکلی است؟ بنویسید برایمان، توی این شب طولانی که بیشترمان سرمان توی گوشی است دور هم باشیم؛ خوش می‌گذرد:-)
